ხისტი წყლით დაბანა იწვევს კანის სიმშრალეს. საპნის ზოგიერთი კომპონენტი არ იხსნება ხისტ წყალში, ამიტომ ვერ ხერხდება მათი ბოლომდე ჩამობანა და ხდება ფორების დახშობა. გამოდის რომ ხისტი წყლით დაბანის შემდეგ კანი არ სუნთქავს, შედეგად ჩნდება ქავილი, წვა და ანთება, შესაძლოა კანზე გაჩნდეს ნახეთქები და მუწუკებიც. ცხიმოვანი საფარის აღსადგენად კი სხვადასხვა დამატენიანებლის გამოყენება გვიწევს. 

თავის ხისტი წყლით დაბანის შემთხვევაში, ისევე, როგორც კანზე, თმაზეც რჩება დასაბანი საშუალების გაუხსნელი კომპონენტები, რომლებიც იწვევენ ქავილს, ქერტლის წარმოშობას და თმის ცვენასაც კი. 

ამ პრობლემების თავიდან არიდების მიზნით, მსოფლიოს კოსმეტოლოგები გვირჩევენ დაბანას რბილი წყლის (ნადნობი ან წვიმის) გამოყენებით. ამ შემთხვევაში კანი ინარჩუნებს ბუნებრივ ცხიმოვან საფარს. 

რეცხვის დროს ტანსაცმელი ფერმკრთალდება და მასზე რჩება ლაქები. ქსოვილი კარგავს ელასტიურობას და სიმსუბუქეს, რასაც იწვევს ის, რომ სიხისტის მარილები ავსებენ მასში ყველა თავისუფალ სივრცეს. მუდმივად ხისტ წყალში რეცხვით, სამოსი მალევე დეფორმირდება და ცვდება.

ზემოთ ჩამოთვლილი უსიამოვნებები გვარწმუნებს ხისტი წყლის დარბილების აუცილებლობაში, რითაც უამრავ პრობლემას ავიცილებთ თავიდან.